#2 Byliśmy łgarzami

   Książka nawiązuje do tematu, który po prostu uwielbiam, czy w to w filmach, czy to w serialach, a mianowicie do skomplikowanych, rodzinnych relacji. Młoda dziewczyna, która jest narratorką, poświęca bardzo wiele czasu na opisywanie swoich krewnych oraz wyraża swoje negatywne odczucia wobec niej i ludzi, którzy ją otaczają. Ma trójkę przyjaciół, z którymi jest spokrewniona i jedynie oni są jej podporą i zgadzają się z jej poglądami. O ile na początek, opowieść może wydawać się nudna, wszystko zmienia się po wypadku głównej bohaterki, kiedy jej krewni zaczynają ukrywać przed nią wiele faktów i na każdym kroku spotyka uciążliwe tajemnice.

   Opowieść tę przeczytałam w dwa dni, ponieważ tak bardzo mnie pochłonęła. Początkowo, miałam mieszane uczucia ze względu na to, że autorka oszczędziła dokładnych opisów miejsc, postaci czy przeżyć bohaterów, jednak po setnej stronie wciągnęła mnie na dobre. Czyta się tę książkę bardzo szybko, a wszystko jest przedstawione zwięźle. Kiedy następuje nagły zwrot akcji, jeszcze trudniej uwolnić się od lektury. Moim zdaniem, pomimo tego, że "Byliśmy łgarzami" nie jest niezwykle wybitną opowieścią, zawiera wiele cennych morałów. Po pierwsze, nie zawsze to, za jakich się uważamy odzwierciedla to, jak postępujemy i jacy jesteśmy naprawdę, a każda decyzja niesie ze sobą skutki, których nie sposób przewidzieć. Po drugie, czasem planując dobro, czynimy zło. I właśnie wtedy najbardziej krzywdzimy swoich bliskich i nas samych, jednak trzeba żyć dalej. Główna bohaterka sądziła, że jej plan jest niezawodny i jako jedna z niewielu, właśnie ona myśli racjonalnie, więc cóż mogłoby się nie udać? Życie.